Als het ware...

Ik heb u in een ver verleden al eens deelgenoot gemaakt van het feit dat ik regelmatig en plotsklaps word overvallen door filosofische questen.
En dat mij dit al eens leidde tot de vraag naar de herkomst en réden van zogenaamde funnies in mijn hagelslag.
Voor de jam eters onder u: funnies zijn vreemdsoortige groene, blauwe, gele en rode monsters ter grote van -pakweg- een nagel.

Hoe is het zo kwam weet ik niet, maar hedenochtend kwam het funnie addendum tot mij. Als donderslag bij heldere hemel als het ware.
Dat deze funnies de doorstroomsnelheid van de hagelslag aanzienlijk doet afnemen, kan dit de verkoop nooit ten goede komen. Na een minuut of vijf schudden geef zelfs ík het op en neem genoegen met de helft van de gewenste hoeveelheid hagels!
Daarnaast kan ook de producent in kwestie onmogelijk in de veronderstelling zijn dat kinderen zodanig onder de indruk geraken van funnies dat zij méér hagelslag gaan eten. Immers, met funnies kan je niet sms-en, noch kan je er mp3's mee luisteren.
Nee, na vijf minuten schudden besloot ik hedenochtend:
funnies moeten dood!

Op die heldere hemel wil ik nog even terugkomen. Dat moet u namelijk met een korreltje zout nemen.
-Allereerst ontkent de hemel zelf een dergelijke situatie.
-Verder houdt de blauwe brievenstroom die mij reeds maanden plaagt, onophoudelijk aan. Nopend tot een evenredige omgekeerde brievenstroom.
- Mijn volumeknope-op-een-even-getal-neurose krijgt in toenemende mate een obsessief karakter.
- Véle sollicitaties leidde tot exact evenzoveel afwijzingen. Zelfs 'underjobs' worden mij niet toevertrouwd.
- Mijn talent voor het kluizenaarschap -niet langer door íets of íemand in de weg gelegd- ontplooit zich op weelderige wijze. Gelijk mijn aanleg voor koffie en sigaren. En geheel in tegenstelling tot mijn inspiratie.
- Voor het énige autoritje in de afgelopen drie maanden mocht ik zojuist een boete in ontvangst nemen.
- Na het doorhalen van de pas (van het type: "strip langs deze zijde") ervaar ik een zekere spanning over het antwoord.
- Mijn goede intenties worden aanhoudend ontkent door mijn handelen. U en ikzelf kunnen nog slechts op mijn wóórd geloven.
- Onlangs mocht ik, heel liefdevol welliswaar, als koosnaampje "autistje" bijschrijven.

Nee, hedenochtend concludeerde ik: mijn leven komt niet echt uit de verf.
Als het ware.
Want de kozijnen wél.

De vraag 'waar dit heen gaat' roept zich steeds vaker op.
Stelt u zich dat overigens voor als die "Jazeker de Hypotheker" reclame .
Heel vervelend dat gegalm.
En volstrekt nutteloos ook, want ik en u weten het antwoord niet.
Maargoed, als ware ik dat "autistje" ga ik gewoon onverstoorbaar dóór.

Gegroet.
En moge de Ware met u zijn