Stoom

Een tijdje geleden dat ik een stukje schreef. Genoeg problemen hoor. Maar ja, druk met andere dingen.
Vandaag is mijn gemoedstoestand echter zo dramatisch dat mij even wat stoom van het hart moet. Gewoon omdat het anders aan een (stoom)stilstand zal bezwijken. En daar heb ik mij al die andere zaken niet voor getroost!

Allereerst: het toilet. Dat verbaast u natuurlijk niet, dat weet ik wel. De huidige revolutie in toilettenland raakt immers iedereen. Dágelijks. En als ik zeg "revolutie", dan zegt u .. "harpic readybrush". Precies ja! Heeft u al ervaring opgedaan met deze Innovatie? Deze Noviteit? Deze schoonmaakrevolutie? Ikzelf ben heláás niet in staat deze genotsborstel aan den lijve te ervaren. Mijn toiletruimte bestaat namelijk slechts 5 vierkante meters, dus ongelukkerwijs past de readybrush er slechts half in. Maar ik droom al wekenlang van het weelderige schoonmaakgenot die deze unieke schuimspuitende borstel moet geven. De bijna ranzig-geile gedachtenbeelden die mijn revue passeren zal ik u besparen. Maar alstublieft, kan één van u mij een verslag doen toekomen van uw lijfelijke ervaringen met dit schoonmaakkanon. Ik hunker naar uw gedetailleerde beschrijvingen opdat ik helemaal 'ready' ben voor de Readybrush.

Ander punt van groot belang. Huisparfum.
Zolang ik mij kan herinneren heb ik mij al enorm opgelaten gevoeld over het aanzien van onze luchtverfrisser. Zoals iedereen.
En zodoende verstopte ik hem altijd onder bank. Zoals iedereen.
Het was een verbond dat we -als wereldbevolking- hadden gesloten: nét doen alsof we niks weten van de luchtverfrissers onder bank. Het ontroert mij altijd als ik erover spreek. Qua godsdienst staan we elkaar naar het leven, maar als om de luchtverfrissers gaat zijn we toch eigenlijk gewoon één groot collectief. Zó humaan, zó eensgezind en zó teder. Tranen in mijn ogen nu ik erover denk.. De luchtverfrisser zal voor mij altijd het icoon blijven voor al het moois dat wij als mensenras te bieden hebben. Hoe dan ook: de luchtverfrisser was ieder van ons -paradoxaal genoeg- een doorn in het oog. Trillend van spanning zaten wij allen tijdens bezoek krampachtig te hopen en te bidden (jaja, religie is een raar ding) dat het genante frisding niet plotseling onder bank uit zou komen. Het was een vreselijke tijd voor mij. En natuurlijk ook voor ú.
U kunt zich mijn opluchting voorstellen toen éindelijk de Airwick Decosfeer werd geïntroduceerd. Ik ben buitengewoon benieuwd naar úw gedachten en ervaring met dit uiterst decoratieve, immer zalig opgewekt geurende, technologisch designwonder. Hoe ervaart ú die nieuw verkregen vrijheid en ontspanning nu uw luchtverfrisser gezién (ja, inderdaad, leest u het woord nog maar eens: gezien!) mag worden.

Heeft u trouwens ook zo'n hekel aan Martine in ONM? Ik moet bekennen dat -geheel en al buiten mijn schuld- ik verslaaft ben geraakt aan GTST en ONM. Met als gevolg is dat ik -als ik niet droom over de wellustige Harpic Readybrush- nachtmerries heb van die gemene Martine die arme Ludo het leven zuur maakt.

En nu we het toch over gemene vrouwen hebben. Wat zou ú doen als u uw vriendin zou betrappen op verliefd-sms-verkeer met iemand wiens naam doet vermoeden dat het om een drugsbaron gaat? Zou u

a. Uw vriendin op sterk water zetten
b. Uw vriendin én de drugsbaron koud maken (ik dacht, leuk om direkt de terminologie uit drugsland te hanteren).
c. Niets, want nu heeft u eindelijk een excuus om hetzelfde te doen.
d. De gelegenheid te baat nemen om via de drugsbaron in kwestie een flinke voorraad wit goud in huis te halen tegen een zéér interessante korting.

Jaja wederom doet u menig ertoe.

Oh, nog eén dingetje: denkt u trouwens dat Nick "de verkrachter" dat ene labiele meisje écht heeft verkracht? Of is dat meisje gewoon een labiele trut met verkrachtingswaanzin?

Mocht u het antwoord hebben op deze of andere exsistentiele vragen schroom niet contact met mij op te nemen.

Gegroet.

En moge de ware met u zijn.