Begon leuk maar werd een ramp

Jaja weer een weekend voorbij. Het begon allemaal leuk. Vrijdagavond lekker op de Boardwalk kantelen en daarna naar casa de habana. Erg relax en gezellig. Alleen toen we naar huis liepen waren er al de eerste tekenen van het naderde onheil, het begon voor het eerst in zes weken te druppelen. Zaterdagochtend was het plan om om 9 te vertrekken naar pinel. Maar goed als je dan wakker wordt en het zeikt oudhollands dan heeft dat weinig zin he. Beetje jammer maar goed. Na eerst een poosje lam voor de TV te hebben gehangen toch maar even met de familie haagsma en sven over het eiland wezen crossen. Beetje de toeristische route naar Marigot en wat Pic de Paradisjes tussen door. Daarna lekker eten in Marigot en toen op weg naar de wat kleinere huisjes van het eiland......alleen het poorthuis is al net zo groot als mijn appartement dus ga maar na. Op die weg lagen wat lekkere plassen en als je dan in een lompe pajero rijdt.........alles zeiknat over de auto de motor overal......en niet 1 keer......wel beetje doof aan 1 oor door het lachen van marieke maar....en de auto is niet meer zo schoon als ie was....
Zaterdagavond bij mij pannekoeken gebakken...niet dat ik ze eet maar voor 750 dollar krijg je wel drie fatsoenlijke koekepannen ipv geen. Daarna nog naar de bios en slapen met hetzelfde plan voor de zondag....namelijk pinel.
Maar toen ik om 6 in de ochtend de buien zag wist ik al dat dat hem niet ging worden. Toen maar in de ochtend beetje tv kijken en even gaan pinnen. En daar sloeg wederom het noodlot toe. Krijg je uit de ene automaat niks en uit een andere wel maar schrijven ze wel gewoon twee keer geld af.......dat was dus niet de bedoeling he. In de middag bij sven op het balkon gekeken naar de optocht (kinder de echte moet nog komen) en paar biertjes gedronken. Afgesproken om te eten bij marks place. Na beetje moeite met ophalen (iets met een gebroken aandrijfas) en een fles jeagermeister uiteindelijk toch de o zo lekkere ribjes kunnen eten. Bij thuiskomst was er nog meer noodlot want toen bleek de telefoon weg te zijn. Kon me niet herinneren dat ik het ding had meegenomen maar geloof dat (na het 10000 keer bellen van mijn eigen nummer) er nu een antiliaan rondloopt met mijn nummer en een nokia 6130. Klerelijers. Volgens mij is ie onderweg ergens uit de box gepleurd. heb je he met die korte broekjes.....geen fatsoenlijke zakken.
Na nog wat geprobeer vandaag maar een nieuwe sim gekocht en deze in de tel van het kadaster gestopt. Waarvan ze volgens mij niet eens meer weten dat ik hem heb maar dat maakt niks uit. Nu dus ipv mijn tel met hun kaartje hun tel met mijn kaartje. Maar goed zolang het maar werkt. Misschien opgeven aan de reisverzekering. Ding had waarde 50 cent maar kan proberen. Eerst maar zien dat ik mijn geld terugkrijg. Al met al begon het weekend beter als het eindigde.................maar we hebben wel gelachen.......zal nog wat foto's plaatsen maar even kijken wanneer ik tijd heb hoor. Druk leven dat stagelopen.